Sana dair kurulmuş bütün cümlelerimin temeline dinamitler koyuyorum. Bu aşktan çıkış yok sevgili. Kapılarına duvar örülmüş kargaşalarımın rapsodisidir duyduğun ses. Elbette aşk kuyudan çekilmiştir. Tentürdiot kokan avuçlarıma dolan su, kimyası bozuk bir sevdanın temsilidir.
Bir garın soğuk duvarlarında ölü çocuk heykellerini koydum çantama. Filistinde eksik parçalı çocuk cesetleri. Küresel melankoli çağı başladı haberin oldumu bütün herkes bunu konuşuyor televizyonlarda. İklimleri çalabilecek kadar arsız bir Molier... Sahnen ne gariptir ki güldürmüyor ikimizide bu komedya. Sana aşık olmak her gece gittiğin barın sokağını unutmak, promili yüksek bir inanç. Tanrım emekliye ayrılıp balık sefasına düştü düşeli, rakıyı sek içerim. Akşam çocuk sesleriyle bozarım orucumu. Karşı sokağa taşınan bir travestinin ağdasız bacaklarından başlarım öpmeye yaşamı. Taşaklarında başka erkeklerden miras meni kokusu. Biliyor musun en çok yaşam paradoxudur insanın cinsiyetsiz yapan.
Dik rampaların sonunda ki yokuş aşağısı olmak için seviyorum seni. Yüzüne deniz meltemlerini al. Salınarak geçerken kaldırımları, bacaklarını okşarım rüzgarlarla. Dokunmadan sevişebilmektir aşk çoğu zaman. Bugün başka bir şehrin güneşi öpecek yanaklarını, şanslı poyrazlar sürtünerek yaşayacak sana. Gidiş-Dönüş tren biletim olacak elimde. Vagonlarında rüzgar taşıyan, güneşin yapıştığı demirlerinden okşayacağım. Teneke kargomu.
Hayali yarı açık hücre evi. Bu aşktan sağ çıkarmaya yetmeyecek teller arasından uzattığın kalbin...Telleri parçalayamadıkça makinistler. Bütün intiharların bir gün öncesidir görüş günü.
Belki de sevmek görüş gününden önce de ölebileceklerin ruhtan plaketleridir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder